Bursa
Uzun bir zamandan sonra eşimle dışarı çıkabilmek için iyi bir fırsattı Bal-Göç’ün düzenlemiş olduğu türkü gecesi, hem eşim kültürümüzü ve türkülerimizi tanıyacak hem bedava olduğu için para harcamayacaktım.
Tam iş çıkış saati 45 dakikalık bir trafik çilesinin ardından otopark çilesi de bitmiş Barış Manço Kültür Merkezi’nin kapısından içeri girebilmiştik. Fotoğraf makinemi yanıma almadığım için bir pişmanlıkta duymuyor değildim aslında. Hani olur da güzel bir kare ya da haber yakalayabilirdim malum seçim zamanı.
Arkadaş nereden bilebilirdim ki zaten haberin ortasına düşmüşüm. Salon dolmuş etrafıma bakıyorum ama bir terslik var bu işte diyorum. Belki bir yetenek değil ama ben göçmeni ya tipinden ya konuşmasından kesinlikle tanırım. Acaba yanlış salona mı girdim diye içimden de geçirmedim değil hani. Ön taraf göçmenler , arka taraf bir sürü genç delikanlı ortada biz ve oturacak yer yok. Son bir şans daha diyerek üst kata çıkıyoruz birkaç boş sandalye var fakat içerisi 40 derece. Eşimle birbirimize bakıyoruz ve çıkalım diyoruz. Çıkarken hala göçmenler gelmeye devam ediyor ve gözüm birçok sandalyenin polis okulu öğrencilerine ayrıldığını fark ediyor. Evet yine yanılmamıştım.
Neden böyle bir yol izlenmişti? Tabi ki bu gençlerinde burada olmaya hakkı vardı aslında kültürümüzü tanımaları açısından iyi de olduğunu düşünüyorum. Ama Bal-Göç’ün düzenlediği bir gecede polis okulu öğrencilerinin hem de hatırı sayılır sayıda olmaları tuhaf gelmişti bana.
Umarım salonu dolduramayız düşüncesi ile atılmış bir adım değildir bu diye düşünerek salondan çıktım.
Salon belediyenin olduğu için bu kontenjanı Yıldırım Belediyesi düzenlemiş ise; lütfen kontenjanın belirlenmesini geceyi düzenleyen sivil toplum örgütlerine bırakın. Yok Bal-Göç yaptıysa bu kontenjan ya da talebi ne diyelim maksat kültürümüzü tanıtmak ise bizler katılmamayı ayakta kalmayı da kabul ederiz.
Neyse ki arabamda usb vardı. Kadriye Latifova , ‘’Yavrumdan Ayrıldım’’ dinleyerek evimizin yolunu tuttuk çocuklar evde bizi bekliyordu sonuçta.
0 yorum:
Yorum Gönder