Bulgaristan'da Türkler Türkiye'de Kürtler..

Ortak yanımız azınlık olmamız. Aramızda kan ve dil bağ yok,dinimiz aynısıdır,vatandaşı olduğumuz devletler sınır komşusudur.Günümüzün gelişmiş medyaları her iki komşu ülkede olup bitenleri anında duyurmaktadır,bunun için derin analizlerlerde boğulmak istemiyorum.Bugün Bulgaristan Türkleri Türkiye’de gelişen olayların akışını kaynağından izleyebiliyor,aynısı Türkiye Kürtleri için de geçerli,onlarda Bulgaristan Türklerinin her zaferini ve kaybını bilmektedirler.Şimdilik bu iki kavimin arzu ve mücadelelerinde büyük farklılıklar sezilmektedir,fakat gönül ister ki yakın bir tarihte insanlığın temel meselesi olan “adam yerine konmak” tezi çözüme ulaşır.
Yakın tarihimize bir göz atıldığında,konjüktür açısından karşımıza bir çok ilginç ve tuhaf ilişki yumağı çıkıyor.Biraz bu kronolojiye ve aramızdaki paralelliklere değinelim;
Totaliter dönemde Bulgaristan devleti PKK terör örgütüne silah sattı ve bağışladı,militanlarına eğitim verdi,güya bu şekilde komşusunun bir sosyalist düzene geçmesinde ayak oluyordu,en azından kapitalist Türkiye zayıflatılıyordu…Bulgaristan Türkleri bu bağlantıya karşıydılar,çünkü Anavatanlarına karşı sıkılan her kurşun kendi vücutlarına isabet ediyordu ve yaralıyordu.Gidip Kızanlık’ta ki silah fabrikasını havaya uçurmalarına ise olanak yoktu. Bu arada Bulgaristan Türklerinin hiçbir zaman şiddeti ve silahlı mücadeleyi tasvip etmediklerini belirtmekte yarar var.O karanlık dönemlerde bile ülkede gerçekleştirilen terörist vukuatlarının bir çoğunu devletin gizli istihbarat güçlerinin imzasını taşır.Komünist parti içine çekilen Türklerden bir fayda beklenemezdi,onların daha çok zararı görülüyordu.Hatta aralarından birisi KGB vasıtasıyla PKK kamplarına Türkçe dil eğitimi vermeye gönderilmişti,bir diğeri Batı Berlin’de Kürtleri komünist yapmak çabasına adamıştı kendisini…
12 Eylül 1982 yılında Türkiye de gerçekleştirilen askeri darbe sonrası çıkan bir yasayla Kürtçe konuşmak her yerde yasaklandı.Türkiye’de Kürt olmadığını,Kürtçenin,Türkçenin bozuk bir lehçesi olduğunu devletin bilim insanları iddia ettiler.PKK,1984’te silahlı ayaklanma başlattı.Bulgaristan’da buna bezer süreç ,1972’de Pomaklara karşı ve 1985’te Türklere karşı başlatıldı.Böylece azınlıkların kimliği yok edilmeye ,inkara kalkışıldı.
Demokrasi dönemecinde , ilk iş olarak yer altına inen güçler Sofya’nın merkezinde bulunan meşhur “TsK na BKP’nin”restoranını PKK militanlarına kiralamak oldu.Bu densizliğe karşı Bulgaristan Türkü sesini çıkarabilirdi,fakat siyasi liderleri böyle düşünmüyordu.Daha sonra ki yıllarda Lüdmila’nın esas oğlanı ve arkadaşları vekil edalarınla Avrupa’lar da boy gösterdiler ve yine PKK sempatizanlarının takdirini kazandılar,çünkü hiç yüzleri kızarmadan bir bebek katiline destek çıkmışlardı.Daha geçen yıl, Hüsmen kızı yine Türkiye Cumhuriyetine dil uzatmadı mı ...
Kürt toplumunun siyasi liderleri yakın zamana kadar Bulgaristan ‘da ki gelişmeleri daima örnek olarak gösterirlerdi,onların kazanımlarından bahsederlerdi.Artık bu konuyu pek açmıyorlar,çünkü hedef büyüttüler,hatta bazıları hadlerini aştı.Belki bundan dolayı ,BALGÖÇ gibi insan hakları konusunda dem vuran bir örgüt geçenlerde Kürtlerin bazı aşırı isteklerine karşı bir protesto bildirisine imza attı.Aynı zamanda Kürt partisinin lider konumundaki şahıs göçmenlerin sahip olduğu hak ve kazanımlarından kendileri yoksun olduklarını belirti.Bu yanlış tespit Bulgaristan Türkleri ve Türkiye Kürtleri bağlamında elimizdeki son bilgi.
Bulgaristan Türkleri müslim-gayrimüslüm çeşitli ırktan insanlar arasında uyum içinde yaşayabilmektedirler.Bugün yaşadıkları Bulgaristan topraklarında hiçbir zaman “özerklik modeli taslağı” hazırlamamışlardır.Bunların milyonlarcası Osmanlı akıncılarının torunları olarak Ana vatan Türkiye’ye göç etmişlerdir(Bunlara bütün Balkan kökenli göçmenleri de dahil edebiliriz.)Bazı Kürtlerin özerklik anlayışına göre Balkan göçmenleri de doğal olarak aynı talepte bulanabilir.Aslında onların aklının ucundan bile böyle bir şey geçmez,çünkü kendileri Türkiye’nin toprak bütünlüğünden,tek bayrağından ve tek dilinden yanadır.
Geçen yıl Bulgaristan’ın Diyarbakır konumunda ki Kırcaali şehrinin sokaklarında , dışarıdan gelmiş siyah gömlekli Bulgar beslemeler avaz avaz “Bulgaristan Bulgarlarındır!”naraları atıyorlardı ve bunları Türkler bıyık altından gülümseyerek izliyordu Nedendir bilinmez,Kırcaali savcısı ciddiye almamıştı bu ırkçılık çağrışımlarını.Türkiye’nin bugünkü meşguliyeti demokrasisini oturtmaya yönelik ve Türkler,bu kavrama göçmenlerde de dahildir,gidip Diyarbakır caddelerinde “Türkiye Türklerindir diye haykırmıyor.
Ortak yollar , çağrışımlar ve tartışmalar sorunlarımıza çare bulur,yaralarımıza,acılarımıza şifalı merhem bulunur.Son dönemde ki Kürtlerin talepleri,halkın değil,PKK’nın ve siyasal bölücülerin talepleridir.Türkiye’de PKK,KCK ve DTP’nin üçlü olarak Kürtlerin üzerinde ağır bir baskısı görülmektedir.Onun için,bölgede demokrasinin tesis edilmesinin öncelikli yolu,örgütün baskısının halk üzerinden kaldırılmasıdır.
Bu süreçte Bulgaristan göçmenlerine de görev düşüyor,derneklerimiz sayesinde,bizler de buna dahil olabiliriz.Neden bizlerde Diyarbakır ‘a gitmiyoruz.Misal olarak orada “Anadil eğitimi”(anadili formal eğitim içinde öğrenmek) konulu ortak bir sempozyum düzenlenebilir.Nitekim Ziya Gökalp gibi Kürt kökenli milliyetçi sosyologlar da yazmıştır;dil ya da anadili,kültürün en önemli aynası,çoğu zaman kültürün görünürleşmesini ve bir sonraki nesle taşınmasını sağlayan zengin bir iletişim aracıdır.Böyle bir toplantıya Bulgaristan Türklerinin siyasi ve dernek temsilcileri de davet edilebilir,çünkü bu yolda fazla bir ilerleme katetmek cabasında bulunmamışlardır…